بینال یک میلیاردی شوخی است
تاریخ انتشار: ۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۹۲۷۱۹
دبیر انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران به تشریح مطالبات هنرمندان این عرصه پرداخت و در این زمینه بر لزوم حمایت بیشتر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه هایی چون صدور مجوز، اختصاص بودجه کافی به برگزاری بینال های مجسمه سازی و ... تاکید کرد.
عبدالرضا سهرابی ـ مدیر وقت دفتر هنرهای تجسمی ـ که شنبه ـ ۳۰ اردیبهشت ماه ـ جای خود را به محمد خراسانیزاده داد، در هفتههای اخیر جلسات هماندیشی با هنرمندان عرصههای مختلف تجسمی برگزار کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در این زمینه بخوانید:
اداره تجسمی با هنرمندان شاخص جلسه میگذارد/ نشست گرافیستها برگزار شد نمایندگان مجسمهسازها هم به دیدار مدیرکل هنرهای تجسمی رفتند مطالبات طراحان گرافیست به روایت بهرام کلهرنیا/ ما هنرمندیم نه قاچاقچی!بر این اساس، گفتوگوی ایران اکونومیست با روحاله شمسیزاده ملکی با هدف طرح مطالبات انجمن و جمع کثیری از جامعه مجسمهسازان از مرکز هنرهای تجسمی شکل گرفت که اگرچه این مصاحبه قبل از تغییرات مدیریتی انجام شده است، اما از آنجا که با جابهجایی مدیران، در اصلِ مطالبات هنرمندان تفاوتی ایجاد نمیشود، به انتشار این مطلب اقدام کردیم.
لزوم حمایت جدی وزارت ارشاد از صدور مجوز مجسمهسازان
شمسیزاده ملکی با بیان اینکه اساسا بخشی از مراودات حرفهای انجمنها با حوزه هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد گره خورده است، در توضیح این مطلب به ایران اکونومیست گفت: با این شرایط طبیعی است که ما در طول ادوار، مطالباتی داشتهایم و بخشی از مطالبات هم به حوزه صنفی و حرفهای مجسمهسازی باز میگردد.
وی در ادامه به مجوزها و مدارکی که گاه باید وزارت ارشاد برای مجسمهسازان و سایر هنرمندان حوزه تجسمی صادر کند اشاره کرد و افزود: مراحل صدور مدارک و مجوزها از سوی وزارت ارشاد نیاز به بازبینی دارد. به لحاظ حرفهای گاه نیاز است که مجوزها یا به نوعی حمایتهایی از طرف وزارت ارشاد صورت گیرد که به آن کمتوجهی میشود؛ به عنوان مثال در حوزههای اداری گاه معافیتهایی به هنرمندان تجسمی تعلق میگیرد، این معافیتها نیاز به یکسری مدرک و مجوز دارد که باید از سوی وزارت ارشاد صادر شود؛ متاسفانه وزارت ارشاد در این زمینه مجسمهسازان را به صورت جدی یا کامل حمایت نکرده است.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران با اشاره به نشست اخیر با مدیر وقت هنرهای تجسمی(سهرابی)، افزود: البته پس از مطرح شدن این مورد، به توافقاتی رسیدیم و قرار شد همکاریهای بیشتری در این زمینه انجام شود.
با تغییر مدیران باید لزوم حفظ ارتباط را تکرار کرد
شمسیزاده ملکی با بیان اینکه انجمنها تخصصی ترین مرکزی هستند که میتوانند بدنه حرفهای یک رشته هنری را حمایت کنند، اظهار کرد: ما میتوانیم ادعا کنیم که بخش زیادی از اعضای حرفهای ما عضو انجمن هنرمندان مجسمهساز هستند. بر همین اساس این انجمن بخشی از خواستههای اعضای خود را میتواند نمایندگی کند.
وی گفت: انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران از زمان تاسیس (سال ۱۳۷۶) هشت بینال تخصصی مجسمه سازی برگزار کرده است که بخش قابل توجهی از روند آن با حمایت وزارت ارشاد صورت گرفته است. این نشان میدهد انجمنها به عنوان نهادهای متولی میتوانند رویدادهای تخصصی را ارائه یا برنامه ریزی کنند و برگزاری و برنامهریزی رویدادهای هنری از اهمیت انجمنهاست. البته مرکز هنرهای تجسمی به این اهمیت توجه میکند اما با تغییرات مدیران باید دوباره خود را ارائه و لزوم حفظ این ارتباط را تکرار کرد تا این رابطه برای ارتباط با بدنه حرفهای حفظ شود.
وی ادامه داد: این رابطه ظرایف خاص خود را دارد و نیاز است که مورد آسیب شناسی و نقد قرار گیرد. باید بررسی کرد که چرا اساسا عده ای از هنرمندان ما از برخی رویدادها استقبال نمیکنند یا در آنها شرکت نمیکنند؟
برگزاری رویدادها استاندارد باشد تا بدنه حرفه ای استقبال کند
شمسی زاده ملکی با اشاره به برخی بی توجهی ها در دوره های گذشته، تصریح کرد: فرض کنید ما بینال هشتم مجسمه سازی تهران را برگزار کردیم اما کتاب آن هنوز از سوی موسسه چاپ نشده است. این در صورتی است کتاب بینالهای دیگر بعد از رویداد چاپ شده است. این دسته موارد نشان میدهد که این حوزه یا چندان اهمیتی ندارد یا در اولویت ها نیست.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران با اشاره به برگزاری سلیقهای برخی از رویدادهای هنری گفت: استانداردهای لازم رویدادها معمولا از طرف نهادهای حرفهای تعریف میشود. برای برگزاری رویدادها باید استانداردهایی رعایت شود تا بدنه حرفه ای از آن استقبال کند. به دلیل اهمیت موضوع در بخشی از این جلسه هم به تبیین این استانداردها پرداختیم و اینکه اساسا برای سال جاری چه برنامه هایی را میتوان در نظر گرفت.
برگزاری بینال با یک میلیارد تومان بیشتر یک شوخی است
شمسی زاده ملکی درباره اصلی ترین خواسته مجسمهسازانی که از هنر خود کسب درآمد میکنند و اقداماتی که دفتر هنرهای تجسمی باید برای حمایت از آنان انجام دهد هم اظهار کرد: تنها بودجهای که از سوی ارشاد به رویدادهای تجسمی تعلق میگیرد در قالب تعریف رویدادها، مثلا به صورت برگزاری دوسالانه است. در این صورت اگر بینال برگزار شود مبلغ ناچیزی به آن تعلق میگیرد و این به عنوان حمایت در نظر گرفته می شود.
وی تاکید کرد: همانطور که اشاره کردیم برگزاری رویدادها نیازمند استاندارد خاصی است. اگر قرار باشد برگزاری رویدادها با کیفیت استاندارد انجام شود قطعا به بودجه قابل توجهی نیاز دارد. مثلا پیشنهاد برگزاری یک بینال با یک میلیارد تومان بیشتر یک شوخی است.
عضو هیات مدیره دوره دوازدهم انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران با بیان اینکه برنامه حمایتی خاصی برای مجسمهسازان در نظر گرفته نشده است تصریح کرد: حداقل برنامه، اختصاص برخی بستههای حمایتی است. وقتی کسی به عنوان صنعتگر صنایع دستی در سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی عضو شود بستههای صنایع دستی به آنها اختصاص داده میشود اما همین موضوع هم از افرادی که به صورت حرفهای در حوزه تجسمی فعالیت می کنند دریغ می شود.
شمسی زاده ملکی اظهار کرد: به گفته سازمان زیباسازی شهرداری یازده میلیارد تومان برای احجامی هزینه شده است که نقد بخشی از بدنه عمومی جامعه را به دنبال داشته است؛ حالا این را بگذارید در کنار برگزاری یک بینال تخصصی با بودجه یک میلیاردی!
وی گفت: زمانی میتوان درباره دامنه یک مجموعه حرفهای صحبت کرد که تکلیفش با نهادهای متولی خود مشخص باشد. حالا برای برنامه ریزی و توجه به این مسائل باید به پیچیدگیهای آن هم توجه کرد. این نسخه سادهای نیست و باید برنامه های خاصی برای آن ایجاد شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: مجسمهسازی ، انجمن هنرمندان مجسمهساز ایران ، روحاله شمسیزاده ملکی
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: مجسمه سازی انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران برگزاری رویدادها هنرهای تجسمی بدنه حرفه ای مجسمه سازان وزارت ارشاد مجسمه سازی انجمن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۹۲۷۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» اختصاص دارد.
فیلم تئاتر «عروسی خون» (محصول ۱۹۸۱ اسپانیا/ ۶۷ دقیقه) به کارگردانی کارلوس سائورا بر مبنای نمایشنامهای نوشته فدریکو گارسیا لورکا چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمیآید.
پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محمودرضا حبیبی (منتقد تئاتر) برگزار میشود.
در رابطه با خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در استودیوی رقص «آنتونیو گادس» (گادس)، اعضای گروه در حال گریم و آماده شدن برای اجرای برنامه هستند. پس از آنکه گادس بهعنوان رقصنده اصلی و طراح رقص توضیحاتی به اعضا میدهد، اجرای «عروسی خون» آغاز میشود: لئوناردو (گادس) دلباخته زنی (هویوس) در آستانه ازدواج است. پس از یک صحنه پُرتنش در مراسم عروسی، همه متوجه میشوند که عروس نیز دلباخته لئوناردو است. عروس و داماد (خیمهنز) سوار بر اسب مراسم را ترک میکنند و لئوناردو نیز آنان را تعقیب میکند. ۲ مرد در نزاعی خونین، با چاقو یکدیگر را از پا در میآورند و عروس تنها و مغموم کنار ۲ جسد میگرید.»
سائورا پس از ساختن چند فیلم متأثر از اینگمار برگمان، با «عروسی خون» به دوره جدید و پویای فیلمسازیاش گام میگذارد. حاصل کار، فیلمی خاص است که بدون تردید یکی از بهترین آثار سینمای اسپانیا در دهه ۱۹۸۰ است. ایده ساخت یک نمایشنامه مشهور فولکلوریک در سالنی خالی از تماشاگر از سوی گادس و تبدیل شدن آن به مایه و داستان اصلی سائورا، از آن رویکردهای درخشان و جریانساز پستمدرنیستی است که دنیای متن و بیرون از متن را با هم درمیآمیزد.
بهرغم بومی بودنِ دستمایه و حتی اجرا که درک جزییات رقصها و موسیقی آیینی فلامنکو را تنها برای اسپانیاییها ممکن میکند، فیلم از چنان زبان نمایشی برخوردار است که هر تماشاگری را با خود همراه میکند. کارِ سائورا، از سوی دیگر، تنها ضبط و عرضه این بالههای باشکوه نیست بلکه او با دوربینش، تأویلی از «عروسی خون» ارایه میدهد. با «عروسی خون»، سائورا ژانر موزیکال را وارد عرصهای تازه و غیر آمریکایی میکند.
کد خبر 6095577 سید امیر شایان حقیقی